نقش آموزش ترغیبی و کمال گرایی در خود نظم جویی تحصیلی دانش آموزان

جناابادی, حسین; باران زهی‌بخشان, وحیده

doi:10.22098/jsc.2021.1574

نقش آموزش ترغیبی و کمال گرایی در خود نظم جویی تحصیلی دانش آموزان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استاد گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

10.22098/jsc.2021.1574

چکیده

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش آموزش ترغیبی و کمال گرایی در خود نظم جویی تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 1500 نفر دانش‌آموز دختر و پسر متوسطه دوم شهر مهرستان (سیستان و بلوچستان) در سال تحصیلی 1399-1398 بودند؛ که تعداد 303 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه 44 سوالی آموزش ترغیبی آموس، پورکی و توبیاس (2004)، مقیاس 30 سوالی کمال‌گرایی چندبعدی بشارت (1386) و پرسشنامه 19 سوالی خود نظم جویی تحصیلی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) بود. جهت تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمامی ضرایب همبستگی محاسبه‌شده بین آموزش ترغیبی و مؤلفه‌های آن (ملاحظه، تعهد، هماهنگی، مهارت و انتظار)، کمال‌گرایی و مولفه های آن (کمال‌گرایی خویشتن مدار، کمال‌گرایی دیگر مدار و کمال‌گرایی جامعه مدار) با خودنظم‌جویی تحصیلی در سطح آلفای 01/0 مثبت و معنی‌دار می‌باشند.
بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج نشان داد آموزش ترغیبی و کمال گرایی بر خودنظم جویی دانش‌‌آموزان تاثیرگذار خواهد بود و می‌تواند موجب برنامه ریزی، قابلیت اعتماد، توجه متمرکز، دوراندیشی، خودنظارتی، کامرواسازی معوق و گرایش به موفقیت با حل مسئله فعال دانش‌آموزان شود.

کلیدواژه‌ها