پیش‌بینی شادکامی بر اساس باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر قم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران

2 استادیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی شادکامی بر اساس باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر قم انجام شد. روش: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود که 74 نفر از دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه دوم با استفاده از فرمول تاباکنیک و فیدل و با نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های الکترونیکی شادکامی اکسفورد، پرسشنامه باورهای فراشناخت ولز، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران، و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد استفاده شد. با توجه به شیوع بیماری کرونا توزیع پرسشنامه‌ها به صورت الکترونیکی از طریق ابزارهای پیام‌ رسان در اختیار آزمودنی‌ها قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش‌های همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و گام به گام با استفاده از نرم‌افزار SPSS22، انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که رابطه باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی با شادکامی معنادار است و مولفه‌های باورهای فراشناخت به جز مولفه "باورهای فراشناخت منفی در مورد افکار"، (05/0>(P، خودکارآمدی (05/0>(P و خودتنظیمی (05/0>(P می‌توانند شادکامی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اهمیت باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در پیش‌بینی شادکامی دانش‌آموزان می‌باشد. بنابراین مشاوران و روانشناسان برای افزایش شادکامی دانش‌آموزان می‌توانند خودکارآمدی، باورهای فراشناخت و خودتنظیمی را از طریق کارگاه‌های آموزشی افزایش دهند.

کلیدواژه‌ها