اثربخشی شفقت درمانی بر دلبستگی و اضطراب جدایی در دانش آموزان نوجوان بستری

ایل, سهیلا; پسندیان, سارا; کوچکی پاپکیاده, فاطمه; نجف نژاد, مینا

doi:10.22098/jsc.2023.12727.1101

اثربخشی شفقت درمانی بر دلبستگی و اضطراب جدایی در دانش آموزان نوجوان بستری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، تهران، ایران

² کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه ناصر خسرو، ساوه، مرکزی، ایران.

³ کارشناسی ارشد فیزیک اتمی – مولکولی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران.

⁴ کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خلخال، اردبیل، ایران.

10.22098/jsc.2023.12727.1101

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شفقت به خود بر دلبستگی و اضطراب جدایی در نوجوانان بستری بود. طرح پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات یک پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران نوجوانان دارای بیماری‌های جسمی بستری در بیمارستان عرفان تهران در تابستان و پاییز سال 1401 بود که از این بین از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 40 نفر انتخاب شدند و بر اساس جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند و گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر شفقت به خود (CFT) در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند و به پرسشنامه‌های دلبستگی کولینز و رید و اختلال اضطراب جدایی بزرگسالان (2003) پاسخ دادند. در نهایت نیز داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره و با استفاده از نرم افزار آماری spss-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مقدار F محاسبه شده برای مولفه‌های دلبستگی نا ایمن اجتنابی، دلبستگی نا ایمن دوسوگرا (از متغیر دلبستگی آسیب‌پذیر) و مولفه‌های اضطراب جدایی، صحبت کردن افراطی، آشفتگی‌های خواب و نگرانی از صدمه به اطرافیان (از متغیر اضطراب جدایی) معنی‌دار بود و گروه آزمایش در این متغیرها نمرات کمتری را کسب کرده بودند و بهبودی بیشتری کسب کردند. از این روش درمانی در درمان افراد دارای دبستگی ناایمن و دارای اضطراب جدایی و به خصوص در محیط بیمارستانی که گاها بیماران دچار کاهش سلامت روان می‌شوند، استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها