1
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2
استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
10.22098/jsc.2023.12639.1096
چکیده
اهداف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نقاشی درمانی، قصه درمانی و درمان تلفیقی نقاشی/ قصه درمانی بر روی مشکلات درونی‌سازی شده‌ی کودکان مبتلا به سرطان بستری در بیمارستان صورت گرفت.
مواد و روشها: روش پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان بیمار مبتلا به سرطان که در بیمارستان کودکان تبریز بستری شده بودند می‌باشند، که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 48 کودک بین 5 تا 8 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در سه گروه (هر گروه 18 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه فهرست رفتاری کودکان (CBCL/ فرم والدین) بود. گروه‌های آزمایش به مدت 7 جلسه، در برنامه‌های نقاشی درمانی، قصه درمانی و درمان تلفیقی شرکت کردند.
یافته‌ها: طبق نتایج بدست آمده، نقاشی درمانی، قصه درمانی و درمان تلفیقی بر روی مشکلات درونی‌سازی شده کودکان مبتلا به سرطان بستری در بیمارستان دارای اثربخشی مثبت بود.
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که مداخلات مبتنی بر هنر درمانی که در قالب نقاشی و قصه‌گویی ارائه می‌شود می‌تواند در کاهش مشکلات درونسازی شده کودکان مبتلا به سرطان مورد استفاده قرار گیرد که این مسئله می‌تواند بواسطه برون‌ریزی هیجان‌های ناخوشایند سرکوب‌شده و یا بازداری از نشخوار باشد. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود که از فنون نقاشی درمانی، قصه درمانی و درمان تلفیقی برای کاهش مشکلات درونی‌سازی کودکان مبتلا به سرطان در مراکز خدمات درمانی، مشاوره و بیمارستان‌ها استفاده شود.
)