هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اخلاق شغلی و اشتیاق شغلی با نقش میانجی انطباق پذیری مسیر شغلی در بین معلمان مقطع ابتدایی شهر رشت بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی سازمان آموزش و پرورش شهر رشت به تعداد 282 نفر می باشد که به روش تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران تعداد 282 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از سه پرسشنامه اخلاق شغلی، انطباق پذیری مسیر شغلی و اشتیاق شغلی استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثر مستقیم اخلاق شغلی بر اشتیاق کاری با بتای 41/. و بر انطباق پذیری شغلی با بتای 30/0 معنیدار است و همچنین انطباق پذیری کاری بر اشتیاق کاری با بتای 26/0 اثر مستقیم دارد. نقش واسطهای انطباق پذیری کاری در رابطه بین اخلاق کاری و اشتیاق کاری کارکنان نیز با بتای 07/0 معنیدار بود.
نتیجه گیری: یافته های بدست آمده نشان داد بین اخلاق شغلی و اشتیاق شغلی در مدارس با متغیر میانجی انطباق پذیری مسیر شغلی رابطه وجود دارد و بنابراین میتوان گفت که نقش انطباق پذیری شغلی در ارتقاء اشتیاق شغلی معلمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.