هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس استعداد تحصیلی (شهاب) در دانش‌آموزان انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی 97-98 با تعداد 3890 نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای نمونه‌ای به حجم 234 نفر انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همسانی درونی، روایی سازه و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. داده‌ها با کمک نرم‌افزارهای SPSS 25 و 8. 8 LISREL مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که مقیاس استعداد تحصیلی از اعتبار بالایی برخوردار است به طوری که اعتبار کل آزمون 98/0 بدست آمد. محاسبه روایی به روش روایی سازه نیز متوسط بدست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که مقیاس استعداد تحصیلی از اعتبار بالایی برخوردار بوده و روایی سازه آن نیز در دو خرده مقیاس کلامی و ریاضی دارای برازش مناسبی بود، با توجه به اینکه مقیاس شناسایی دانش آموزان با استعداد در خرده مقیاس های دیگر برازش متوسطی را دارا است پیشنهاد می گردد که در ابعاد مختلف مقیاس استعداد گویه‌هایی دارای ارتباط نزدیکتر طراحی و در این مقیاس گنجانده شوند تا از این طریق ارتباط مقیاس استعداد تحصیلی با تمامی ابعاد مشخص شده افزایش یابد.
)