نقش میانجی ویژگی های شخصیتی در رابطه ی بین روابط_موضوعی و رابطه ی معلم_دانش آموز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه شهید بهشتی تهران

2 دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.دانشگاه شهیدبشهتی.تهران.ایران

3 دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.دانشگاه شهیدبهشتی.تهران.ایران

10.22098/jsc.2023.12197.1077

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ویژگی های شخصیتی در رابطۀ بین روابط موضوعی و ارتباط معلم _ دانش آموز بود.جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهرستان خنج بود که از میان آنها 285 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ارتباط معلم دانش آموزموری و زواک (2011) ،پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو(1985) ،پرسشنامه روابط موضوعی بل(1995) بود.نتایج بدست آمده از این پژوهش بوسیله کمترین و بیشترین نمره، میانگین، انحراف معیار، کجی و کشیدگی در سطح توصیفی و از آزمون همبستگی پیرسون،رگرسیون خطی و تحلیل مسیر در بخش آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که دو مؤلفه ارتباط و اعتماد متغیر رابطه معلم – دانش‌آموز رابطه منفی و معناداری با هر چهار مؤلفه روابط موضوعی (خودمحوری،بیگانگی،دلبستگی ناایمن،بی کفایتی اجتماعی) دارند و مؤلفه بیگانگی رابطه مثبت معناداری با هر چهار مؤلفه روابط موضوعی دارد. ویژگی شخصیتی روان‌رنجوری رابطه مثبت و معناداری با هر چهار مؤلفه روابط موضوعی دارد ولی چهار ویژگی دیگر شخصیتی رابطه منفی و معناداری با مؤلفه‌های روابط موضوعی دارند.دو مؤلفه ارتباط و اعتماد متغیر رابطه معلم – دانش‌آموز رابطه منفی و معناداری با روان‌ رنجوری و رابطه مثبت و معناداری با چهار ویژگی شخصیتی دیگر دارند . برعکس مؤلفه بیگانگی با روان‌ رنجوری رابطه مثبت و معنادار و با چهار مؤلفه دیگر رابطه منفی و معناداری دارد.

کلیدواژه‌ها